တင္းကုပ္ျဖင့္ ေနရမည္
သဂၤဇာဆရာေတာ္ဘုရား ပဲခူးၿမိဳ႕ကို ၿကြေရာက္ေတာ္မူစဥ္ အခါက အိုးဖုိရြာသား
ဒါယကာတစ္ဦးက “ ဤေအာက္အရပ္တြင္ ဒုႆီလ ေပါမ်ား၍ ၾကည္ညိဳစြာ
လူဒါန္းရန္ခက္ေၾကာင္း ”ေလွ်ာက္ထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက
ဥပမာပံုျပင္တစ္ခု ထုတ္ေဆာင္ျပေတာ္မူသည္ကိုး။
အထက္အညာေဒသမွာ ေယာကၡမေမာင္ရြက္ဆိုသူနဲ႕ သားမက္ေမာင္ေရႊ၀တို႕
ရိွၾကတယ္။ ေမာင္ေရႊ၀အေနနဲ႕ ေယာကၡမေရွ႕မေရွာင္ဘဲ မယားကို ၾကမ္းတမ္း
ယုတ္မာစြာ ဆဲေရးျပဳေလ့ရိွတယ္။
ဒီအတြက္ ေယာကၡမက ဆံုးမတယ္။ “ သေဘာဆိုးရြား တရားမဖက္၊ မရွက္မေၾကာက္၊ ေယာကၡမ/မိဘကို မရိုေသ အသေရမဂၤလာမရိွ မထင္မဲ့ျမင္
လုပ္သည္မွာ မ်ားၿပီ။ ေစာ္ကား ရိုင္းျပ ေယာကၡမကို အနီး၌ထား၍ မယားကုိ
နင္းဆဲသည္မွာ ငရဲသို႕ က်မည္မုခ်သာမွတ္” ဟုဆိုေလသည္။
ထုိအခါ သားမက္က “ အုိ ဘရာ . . . ေလာကမွာ ေယာကၡမကို သားမက္ျပစ္မွားလုိ႕ ငရဲလားတယ္ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါ။ ေယာကၡမ သားမက္ကို
မရိုေသဘဲ အေထြေထြပစ္မွား၍ ငရဲသို႕လားေၾကာင္းသာ ၾကားနာမွတ္သားဖူးပါသည္ ”
သားမက္က ထေျပာေသာ အခါ ေယာကၡမက ေဒါသတႀကီးနဲ႕ ေငါက္ငမ္းေအာ္ဟစ္တယ္။ “ သားမက္ ကို ပစ္မွားလို႕ ငရဲလားရေသာ ေယာကၡမ
အေၾကာင္း မည္သည့္က်မ္း၌ပါသနည္း ။ ေျပာႏိုင္ကေျပာ မေျပာႏိုင္က ေသၿပီမွတ္
”
“ ယေသာ္ဓရာ မိဖုရား၏ အဘ သုပၸဗုဒၶမင္းသည္ သနင္းထြတ္ထား ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားကို မရိုေသသျဖင့္ ေျမၿမိဳ၍ ငရဲက်ရသည္ကို အဘမၾကားဖူးသေလာ”
ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ပါရဲ႕ ။ ဟုတ္ေပမဲ့ ဦးရြက္ သေဘာမက်လုိ႕ အိမ္မွ ႏွင္ထုတ္လိုက္တာ ငေရႊ၀ခမ်ာ တဲကုပ္နဲ႕ ေနရေတာ့တယ္။
နာၾကားရသူ ပရိတ္သတ္အေပါင္း မွာ အားရေက်နပ္ၿပီး ျပံဳးရယ္ေနၾကေလရဲ႕။
ဦးလွေအာင္ျပဳစုေသာ သဂၤဇာ ဆရာေတာ္၏ စကားတန္ဆာ ဥပမာမ်ား မွ ေကာက္ႏွတ္တင္ျပပါသည္။
............................................................................................................................
ေရတိမ္ ေရနက္ကို
ၾကာရိုး ရွည္ မရွည္
ၾကည့္ျမင္ျခင္း ျဖင့္ သိျမင္ႏိုင္တယ္။
ပညာရိွ မရိွ္ကို
သူ႕ေျပာစကားျဖင့္ သိ ႏို္င္တယ္။
ေျမေကာင္း မေကာင္းကို
ျမက္ပင္ ႏြမ္း မႏြမ္းၾကည့္ၿပီး သိႏို္င္တယ္။
ထို႕အတူ
အမ်ိဳးယုတ္သည္ ျမတ္သည္ကိုလည္း
ကိုယ္ႏႈတ္ အမူအရာအားျဖင့္ သိႏိုင္သတဲ့ . . . .
အရာရာကို သတိထားၾကည့္ၿပီး
အသိတရားရိွပါေစ။ . . . . . .
ေကာင္းသန္႕
....................................................................................................................
No comments:
Post a Comment